THIS PAGE MAY NOT BE UP TO DATE, KEEP AN EYE ON INSTAGRAM OR SUBSCRIBE TO THE BUREN NEWSLETTER VIA
-------------------
5.04.2023-8.04.2023 Installation Maturation Station at de Brakke Grond, Amsterdam
5.04 - 8.04 Maturation Station Installation at de Brakke Grond, Amsterdam
6.04 Shrimp Cocktail, Let's get down to shrimp business, Contextprogram Into the deep at Frascati in Amsterdam
7.04. Het Garnalengesprek / Shrimp Talk at The Night of Philosophy at de Brakke Grond in Amsterdam
Songs from Elementary School and Beyond 
De Witte Raaf invited me to wrote a piece on authorship and alleingang. You can read the full piece on journaling, COMPUTER_SONG, buren and Joan Didion here.
for Tekeningen van kinderen met naam, at Pleasure Island, Ostend
De Witte Raaf maart - april 2022, Editie 216
De Witte Raaf invited me to wrote a piece on authorship and alleingang. You can read the full piece on journaling, COMPUTER_SONG, buren and Joan Didion here.
ME YOU ME YOU scripts in nY's GENRES IN QUARANTAINE
My contribution for the new series of the wonderful literary magazine nY: 'Genres in Quarantaine'. nY starts with a translation of a short essay by Lauren Berlant by Samuel Vriezen, and contributions will be made by Dominique De Groen, Nadia de Vries, Frank Keizer, Arno Van Vlierberghe and myself, among others.
Check out the online version, or order the magazine here
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Rekto Verso - Toekomstoefeningen: Peter Aers & Melissa Mabesoone
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Join the online opening 22.05 at 19h, or watch the exhibition, via this link: YOUTUBE ART SPACE
Eggsibition is part of the youtube art space and is also on view during Zomerfabriek's art expo 'Zero Years' July 10.
Have a look at ME YOU ME YOU - a series of short shorts via instagram or youtube
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Het werk van buren inspireert tot een geheel ander alternatief – iets als een kijken kijken kijken, van een man naar een vrouw, van de ene mens naar de andere, maar ook naar alles wat zich rondom bevindt. Het is een kijken dat allesbehalve tot een staat van onschuld is teruggebracht, maar waarin een verhoogd zelfbewustzijn over wat vooraf bepaald is niet tot apathie of inertie hoeft te leiden. De voorwaarde voor een dergelijk kijken is dat alle regels, rechten, plichten, wetten, gebruiken, dogma’s, doxa’s en codes van onze maatschappij en onze cultuur niet zozeer verdwijnen, als wel traag en roterend in de lucht komen te hangen, als voorwerpen in de cabine van een ruimteveer waarin geen zwaartekracht meer heerst. Alles is hetzelfde, en toch is bijna alles anders. De als deterministisch te ervaren bevindingen van het structuralisme, om het in theoretische termen uit te drukken, blijven waar, maar ze verliezen aan starheid, en lijken niet meer onontkoombaar. Met de kaarten die door het lot en de geschiedenis geschud en gedeeld zijn, valt er, zo suggereert het werk van buren, wel degelijk te spelen. De woorden van het scenario van ons leven kiezen we niet zelf, maar de zinnen wel.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Christophe van Gerrewey wrote a piece for de Witte Raaf about the work of buren 'Buren. Kijken, kijken, kijken.'
Het werk van buren inspireert tot een geheel ander alternatief – iets als een kijken kijken kijken, van een man naar een vrouw, van de ene mens naar de andere, maar ook naar alles wat zich rondom bevindt. Het is een kijken dat allesbehalve tot een staat van onschuld is teruggebracht, maar waarin een verhoogd zelfbewustzijn over wat vooraf bepaald is niet tot apathie of inertie hoeft te leiden. De voorwaarde voor een dergelijk kijken is dat alle regels, rechten, plichten, wetten, gebruiken, dogma’s, doxa’s en codes van onze maatschappij en onze cultuur niet zozeer verdwijnen, als wel traag en roterend in de lucht komen te hangen, als voorwerpen in de cabine van een ruimteveer waarin geen zwaartekracht meer heerst. Alles is hetzelfde, en toch is bijna alles anders. De als deterministisch te ervaren bevindingen van het structuralisme, om het in theoretische termen uit te drukken, blijven waar, maar ze verliezen aan starheid, en lijken niet meer onontkoombaar. Met de kaarten die door het lot en de geschiedenis geschud en gedeeld zijn, valt er, zo suggereert het werk van buren, wel degelijk te spelen. De woorden van het scenario van ons leven kiezen we niet zelf, maar de zinnen wel.
The past hurts. The present hurts. In fact, nothing has changed. Or is pain the prophet of change?
I will be part of the cast of Anatomy of Pain, an NTGent production by Lies Pauwels.Lies Pauwels (Hamilton Complex) directs a performance about a life with pain and pain in life. Pain as symphony, as solitary experiment, as painful blunder, eternal or acute, as demon or as relief, as label or as portent of doom. Pain is not an isolated matter, it is sometimes a way of being. This performance builds on the experiences of people who suffer from pain, both physically as well as mentally. Together with four performing artists they analyse pain and its metaphors.
For more information and tickets go to: https://www.ntgent.be/en/productions/anatomie-van-pijn
